تعیین حجم تیروئید بوسیله اولتراسونوگرافی در کودکان و نوجوانان طبیعی 6 تا 15 ساله مدارس شهر تهران (78-1377)

از زمانی که سازمان جهانی بهداشت (WHO)، حجمهای تیروئید اندازه‌گیری شده دانش‌آموزان اروپایی توسط اولتراسونوگرافی را به عنوان مقادیر طبیعی مورد تصدیق قرار داده است، در چندین مطالعه انجام شده، محدودیت این پیشنهاد به عنوان مقادیر طبیعی (نرمال) بین‌المللی به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه حاضر نیز اندازه‌گیری حجم تیروئید دانش‌آموزان تهرانی با دستگاه اولتراسونوگرافی و مقایسه نتایج آن با مقادیر پیشنهادی WHO است. تعداد 1186 دانش‌آموز 6 تا 15 ساله تهرانی، 10 سال پس از مصرف نمکهای یددار، به طور تصادفی انتخاب و از نظر قد، وزن، سطح بدن، تعیین درجه گواتر با لمس اندازه‌گیری حجم تیروئید با اولتراسونوگرافی و اندازه‌گیری ید دفعی ادرار مورد بررسی قرار گرفتند. صدکهای 97 حجـم تیروئید برای «سن / جنس» و «سطح بدن / جنس» محاسبه گردید. شیوع گواتر با لمس 42% بوده که 31% گواتر درجه یک و 11% گواتر درجه دو داشتند. میانگین ید دفعی ادرار 2/21 میکروگرم در دسی‌لیتر بود. میانگین حجم تیروئید برای سنین 12 تا 15 سال نزد پسران بیشتر از دختران بوده، اما حجم‌های صدک 97 برای تمام سنین در دو جنس یکسان بود. بر اساس مقادیر پیشنهادی WHO، دانش‌آموزان تهرانی بر اساس سطح بدن و سن، تیروئید بزرگی نداشتند وحتی در 11% از دانش‌آموزان مبتلا به گواتر درجه دو نیز حجم تیروئید کمتر از مقادیر پیشنهادی WHO به عنوان حداکثر مقدار نرمال بود. با استفاده از روش رگرسیون خطی (Linear Regression) صدکهای 97 حجم تیروئید دانش‌آموزان تهرانی کمتر از معیار پیشنهادی WHO به عنوان مقادیر نرمال بود. همچنین این پیشنهاد فاقد مقادیر نرمال برای 6% از دانش‌آموزان با سطح بدن کمتر از 8/0 متر مربع می‌باشد. نتایح حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که مرجع (رفرانس) حجم تیروئید بر اساس وزن به تنهایی، معادل حجم آن بر اساس سطح بدن است. بعلاوه تا استاندارد شدن یک مرجع بین‌المللی برای حجم طبیعی تیروئید، استفاده از یک مرجع منطقه‌ای برای پایش کودکان مبتلا به تیروئید بزرگ توصیه می‌گردد